1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
91
Okunma
Zekeriya Sofrası el değiştirdi,
Yeni tabelada “Zekeriya Valentino” yazıyor artık.
Terinos kapı önünde durdu bir süre,
İçeriden gelen müzik tanıdık,
ama yüzler yabancıydı.
Bir sandalye çekti,
“Bir çorba,” dedi, “tuz az olsun.”
Garson gülümsedi, fişi uzattı;
makine yine bip dedi.
Terinos başını yana eğdi,
“Üstü kalsın diyemem artık,” diye mırıldandı.
O anda kapıdan içeri bir melodi süzüldü —
Eski pikaptan Zeki Müren söylüyordu:
“Manolyam...”
Denizden bir rüzgâr esti,
peçeteyi havalandırdı,
Tontonitos havladı dışarıda,
ve Datça bir anlığına
eski haline döndü.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz