1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
101
Okunma
Pikapta Zeki Müren,
“Manolyam” diyor hüzünle.
Koklamaya doyamam,
Her yaprak bir hatıra, her renk bir özlem.
Ferforjelere başını koymuş Terinos baba.
Gözleri denizde, gönlü Keliternos’ta.
Salata kabında zeytin taneleri,
Bir yaprak düşüyor nanelerin arasına.
Datça ılık bir rüzgârla savruluyor,
Kekik kokulu geceler yıldızlarla kamp kurmuş.
Tontonitos uzakta havlıyor,
Hüzünlü lacivert geceye.
Ve tam o sessizlikte, kapı aralanıyor:
“Ben geldimmm!”
Timenos ayak sesleriyle içeri doluyor.
Terinos ellerini açıp oğluna koşuyor,
“Tontonitos, çekil aradan, rahat dur havlamadan!”
Rüzgâr evin içine doluyor,
Kekik kokusu odaları sarıyor,
Yıldızlar pencereden sızıyor,
Ve Datça gecesi, bir anda kahkaha, ışık ve sevince dönüyor.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz