9
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
168
Okunma
Ellerin dokununca sessizliğime,
Güneş doğar sanki içimin en soğuk yerine.
Bir çiçek gibi ürkek, bir yangın gibi serin
Kalbimde açar, usulca büyür ellerin.
Ellerin…
Bir yemin gibi durur zamanın eşiğinde,
Unutulmaz bir şarkının en güzel nakaratı gibi.
Ne zaman unutsam kendimi,
Bir dua olur avuç içlerimde.
Rüzgâr değse tenime, seni sanırım,
Gölge düşse yüzüme, seni anımsarım.
Kalabalıklarda bile yalnızken içimde
En çok ellerin tutar beni hayata.
Çünkü ellerin,
Bir kıyıya vurmuş umut gibi,
Yorgun ama vazgeçmemiş…
Ve ben hep,
O ellerin tuttuğu yerde iyiyim.
5.0
100% (15)
Cevap Yaz