2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1046
Okunma
Ben aşkı tek bilir yüz sürerdim,
Sense yüzsüzlükten üstüne ederdin.
Elimi kaldırıp buradayım derdim,
Sen hangi bahar olsa severdin.
“Ne garip, sevdim seni.” derdin bana
Gülüyordun oysa katıla katıla.
El ayak çekince sıcağımdan,
“Sevmiştim” dedin dönüp bana.
Ne böcekler konmuşta… sen misin çiçek?
Pervane çevredekiler; hem böcek hem de köçek.
Yularını çıkarda bir bak, olmuşun eşek.
Üstüne binen binene, hey gidi gülcek!
Cevap Yaz