Mavi tebeşir tozuyla
Adını tahtaya bularken
Birkaç bilinmeyenli denklemi çözer gibi
Seni rakamlara dökmeyi seviyordum
Sen seni sen beni ben bendeki seni
Henüz çözmeye yeltenmemişken bile


Öğretmenimin
kalbimden kopya çekişimi yakalayıp
Sinirle otur deyişini
Merdümgiriz
önüme eğilip
seni görmek isteyişimi
ben beni sen beni sen sendeki beni
Henüz bilmiyorken bile


Zihnimi karıştırırken x ve y örgüsünde
bilinmezliğini bizim tayin ettiğimiz gariplikler
Bir sistemin içine parantezle koyulmuşluğum
Sınıflar ve sayıları kast etmiyorum
Yüreğime çarpanlar ve çarpılanlar örgüsü süveydam
Henüz bölünmemişken
hepimiz bu denli


Hangi iklimin çocuğuydum bilmiyorum
Kirpiklerim batıyordu utangaç sevişlerime
Elektrikler anlık yanıp sönüyordu odalarımda
Kaburgalarım yeni evler inşa ediyordu ben sevince
Bir hayal iskeletiydim
çook daha öncesinde


Ve düşüncelerden sütunlarım vardı
Rüzgarın suyu salladığı
ateşin toprağa oturup
Kıvrak dansını yaptığı o geceyi
Hayır süveydam dedim ya
Çarpılıp bölünmeden önce yüreklerimiz


Ben mavi tebeşir tozuyla
tahtaya buluyordum adını
Harfler ve rakamlar belirsizleşiyordu gittikçe
Sen yün hırkamdaki tüyleri koparıp
havaya üflüyordun
Elektrikler ansızın sönüp tekrar yanıyordu
İçimdeki sularda sallanıyordu bilinmezlikler
Vedası ağır basan
gidişleri saklıyordu
küflü gemiler


İrislerim kahveden maviye dönüşüyordu
Sen düşüncemden her gittiğinde
Döndüğün deniz olmak istiyordum
Umutlarım morarıyordu
Küflü geminin zulasında
zor günler için sakladığım
anılarım vardı
Nereye gidersen git biliyordum
Baktığın maviliktim


Süveydam
Alnımdan kalbime attığım
mor benekli çiziktin
Kalbimi tahtaya kaldıracaksa hayat
Alnımdır
çözülemeyen denklemlerimin mesulü
Yazgımı tek ayak üstünde bekletse bile
Çözmeye çalışmıyorum artık
Süveydam

ŞuLeCan