Suyun göğsüne doğdu hasret denen o keder,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.
Mevsiminde dökülen yaprağım bana yeter,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.

Artık , sinemde yanan aşkını taşıyamam,
Başkasında anladım,birlikte yaşayamam,
Yıllarda erimişim mum gibi,ışıyamam,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.

Durgun sulara düşmüş güneşin pırıltısı,
Gönlüme bir şarkıdır katrenin şırıltısı,
Bin desen olsa geçmez göğsümün hırıltısı,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.

Bilirdim bir gülüşte sana kanmayı amma,
Kimse fark edemezdi aşkla yanmayı amma,
Bilirdim gözyaşımı yağmur sanmayı amma,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.

Mevsimlerden hazan mı? Ruh,candan çekiliyor,
Kurumuş ağaç mıyım?Köklerim sökülüyor,
Elveda vakti midir? Bir ömür bükülüyor,
Küstürdüğün gölgemde boynumu bükük gördüm.

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL )
Amasya .10.01.2015
( Arşivimden)