Acıları sırtına çeker gibiydi adam,
Yağmurlu puslu bir akşamda dertleriyle
baş başa kalırsa boşuna ağlamaz insan
Farz et ki...esen bir rüzgardı bu acılarım
Beni rüyamdan her gün uyandıran sevgili

Gocuğunu sırtına çekerken sessizdi sokaklar.
Bir yağmur gibi sıyrılıp gittin rüyalarımdan
Gözlerin bulutlara karışır, bakışlarında sevda
Islak ve nemli toprak senin gözlerinde ıslanır
Kirpiklerinden dökülen yağmur damlaları üzgün

Hıçkırıklara aşinadır bu yollar bu sokaklar
Elveda dedi yutkundu yağmurla gelen adam
Son kez baktı gözlerine gocuğunu çekerken
Karların beyazında bozdu sessizliğini ansızın
Gideceği yoldu ayaklarına serilen kaldırım taşları

Her yer bembeyazdı. adımları hızlandı adamın
Bir mevsim geçmişti sonbaharın yaprak dökümünde
Kuru bir yaprak sararmıştı dağların güzelliğinde sen
Her düşen yaprakta sen vardın ...sevgiyle özlenen
Toprağın kokusunda çiçekler gibi açan sevgilisin sen

Rüzgârların esintisine lodos çarpıyor yüreğime
Gitarlar sevdiğin melodileri senin için çalıyor
Hüzünler karışıyor denizin dalgalarına ağlar martılar
Sensizliğim bir gitarın tellerine takılı sevdiğim
Mevsimleri çiziyorum güneşin yedi renginde sevgi

Yağmurla gelen adam yüreğinde taşır tüm acıları
Kuşlar havalanır senin mutsuz yüreğini getirir bana
Martılar çığlık , çığlığa denizin tuzundadır dudakların
Bahara uyanan yeşil gözlerin düşüyor gözlerime
Sevgiye susamış yalnızlığımı yağmurlarla uyandır

Gocuğuna sımsıkı sarılıyor , yağmurla gelen adam
Maviliklere bırakıyor sevdiğinin dudaklarını sessizce
Denizin köpüklerinde eriyor , içtiği çayın şekeri.....
Batan ufkun renklerinde kavuşacak bedenimiz
Söz verdim ; bir demet erguvanla geleceğim kapına...!