Yürek Sızısı

Seviyorum dedin, sonra terk ettin,
Bir hayaldi aşk, masal da bitti.
Gözlerim dalar, geceler sessiz,
Karanlık içimde, umut nefessiz.

Bir gülüşün vardı, ömre bedeldi,
Şimdi o gülüş de başkasınındır belki.
Ben sana ömrümü verdim gözüm,
Sen beni bıraktın, ben sana sözüm.

Kal demedim sana, çünkü bilirdim,
Gitmek isteyenin kalbini silerdim.
Bir kere kırıldım, bin kere öldüm,
Sensiz gecelerde yalnız büyüdüm.

Aşk dedikleri ateşten beter,
Yanar insanı, küllerini yeter.
Ben küllerimden doğar sanırdım,
Meğer her sabah biraz daha yandım.

Gökyüzü bana yabancı şimdi,
Yıldızlar bile küskün, dargın gibi.
Ay doğar gecede, ışığı donar,
Kalbimdeki yara her gün kanar.

Yolunu gözledim, dönersin diye,
Dualar ettim, gelir misin diye.
Ama öğrendim, bir gerçek var,
Gitmek isteyeni tutamaz yâr.

Unut derler, nasıl unutur kalp?
Her şarkıda ismin, her nefeste azap.
Bir fotoğraf gibi aklımda kaldın,
Ne sildim, ne de silebildim.

Kalbim hâlâ seninle kavgalı,
Her çarpışı isyan, her nefesi yaralı.
Yüreğimde fırtına, dışımda sükût,
Sevdam yarım kaldı, aşkım mahkûm.

Şimdi öğrendim, gerçek şu söz:
Seven kaybeder, ihanetle öz.
Bir gönül bir kere yanar da köz,
O közle yaşarsın, başka bir şey öz.

Ve bu sızı bitmez, ömür boyudur,
Ne yazılır biter, ne söylenir durur.
Yürek dediğin bir kere kırılır,
Ve o kırıkla mezara varılır.

Yürek sızısı işte böyle,
Ne susar, ne diner,
Ne biter, ne söner,
Sadece derinden, derinden…
Ölene kadar sürer

Ozzy07 - Siyah_Kalem