Sen zayıf bir tebessümle karşılarken beni
Ben kan hücrelerinde yüreğine ulaştım
Yaralarını sardım her nefes alışında
Şifalı dualar ettim sana dair
Ressamın kan rengine ulaşmasına yardım ettı avuçlarım
Kirli ne varsa attım hücrelerimle bedeninden
Sevmesende beni seversın diye döndüm dolaştım

Fırçama siyahı sürmedi parmaklarım
Beyazla ugraştim
Adım attıgın her yer aydınlık olmalıydı
Sen sokak lambası altında kahırlı dolaşırken bile
Aydınlık çizdi düşlerim
Susturmadım konuşan gözlerini
Sende ulaş dedım her bakışında
Ya sıkılarak geri döndün yada umursamadı yüreğin
Sevmedın benı bense seversın dıye döndüm dolaştım

Yıllarımı aldın rengini çaldın ses etmedim
Hakkım değildin dedım sustum
Her bakışımda Yusuf’um oldun
Ama ben Züleyha olmaktan vaz geçemedim
Suçlarımı kapattım her defasında zindana
Uzaktan izledim dokunmadan
Seni gördüğüm de kör olan gözlerim vardı
Ve büyüyen sevdam tek tesellim
Kokunla açacak çiçeklerim
Sevmesen de beni seversın diye döndüm dolaştım
Kapına gelirsem eli boş çevirme benı yusuf misali...