Hiçlikten de fenâyım
Gözlerinde bâkiyken
Neciyim diye söylem dökersen
Haritayım mâhfuz u beşerde derim sana
Ölmüşlüğüm de yaşayan vardır
Bearetimde bir tââm varsa
Közümden yana vurun beni güneşlere
Yadımda neler gizlidir
Adımda bilinen bir yara varken
Saatlerce oturup düşünmeye ne hacet
Çünki ben seni bulmuşken gönül aynamda
Laf gönülden çıkarken
Bil nefsi tefekkürdür
gönülgâhımda bir esaret gibi kokuyor
Nereden geliyorum
Nereye varıyorum
Esrarlıdır gözlerin çünki
Kaptan sızısında boğulmuşken
Garip bir türküdür çağıldanır göğsümde
Akıl ile ışık yanmayı
Sezerek aşık sanmayın beni
Yıldızlar ardır
Eylül bir garip gecede çünki
Okyanusta eğilmiş bir mâhal
Gözlerinin yâşından almış
Sere serpe bir mizanda gaibe dökük
Saatler naçizane
Saniyeler garip bir ahyâr
Ve nehar bir kül gibi yağar
Yâğmur bir tutsak her gönüle
Çünki feyz damlıyor denizinden
Temellûk edilen kutsi bir dokuyuş ile
Üşüyen bir ayrılık vurmasa gözünden...


Gezgin imgeler....