Alçaklarda gördüler, yükseklerden bakınca,
Halkalardan ittiler, zincirleri takınca.

Akıl hayrette kalır, bu hâl başından alır,
Tadı kendinden bilir, nefis içe akınca.

Gönül kuş misal varsın, garip makamda dursun,
Hâlini hayra yorsun, aşk ateşi yakınca.

Ak gözlü âmâ koca, yüzleri görmez nice,
Sözü gitmesin güce, sesler gönle sıkınca.

Gönül Maşuk’un yurdu, Maşuk gönülde durdu,
İki cihan mağrurdu, gönül yakıp yıkınca.

Ömür şerbetti bitti, gelen üstüne kattı,
Herkes ölümü tattı, kim ki zehir sokunca.

Mesut zordan dönmesin, hayrette kalıp konmasın,
Gönül makama kanmasın, sevdiği aşk çekince.

-Mesut TÜTÜNCÜLER-



GÖNÜL DOSTLARIMDAN:

Gelince ecel vakti bütün perdeler iner
Heyhat! Der insanoğlu pencereden bakınca.
Gözler fırlar yerinden, ışıklar bir bir söner
Azrail kılıcını şimşek gibi çalınca...........Nûriye Hsbk Akyl (Nurfani) üstademe çok teşekkür ediyorum.

Mevla ne güzel yârdır, aşkı gönüle hardır,
Bizi doğruya erdir, nefis öne çıkınca........Berlin üstademe çok teşekkür ediyorum.