Oysa ki....
Ben bir radyonun frankasında
Seni dinlerdim
Sen konuşurdun,ben susardım
Kulak misafiri olurdum
Konuştuğun mikrofonun
Hayatın anlarını anlatırken
Ya da yaşadıklarını
İstanbulda çiselirken yağmur;
Kız kulesi ve adaları
Hatta son günlerdeki bağdat şarkısını
İyi bilirdim yada mırıldanırdım
Konuşmanın arasına sığdırırken,
Ben tüylenirdim
Ben bir radyo dinleyicisinden çıkardım
Kendimi bir ressam hissederdim
Potresini çizerdim anlatıklarının
Bazende konuşmalarının arasına
Sığdırdığın şarkıların
Vokalisti olurdum ben
Sıkılmadan bıkmadan
Seni saatlerce dinlerdim
Veya tuale dökerdim seni
Hele,ki.....
Senle olan aşkı anlatırken
Ben duygu seline dönerdim
Sen ise ağlardın sesin kısılırdı
Mikrofon ıslanırdı gözyaşınla
Radyonun frenkas ayarı bozulurdu
Cızıltılı bir sesle frenkası kaybederdim
Hemen telefona sarılır seni arardım
Derdimki sana can ağlama
Sarkıyı gir ikimizin ortak paydası
Ahmet kaya,dan ay gidiyor dinlet
Dinleyicilerle beraber ağlayalım
Ve şarkının sonrasımı mutlu insanlar
Seninle olan karşılıklı platonik bir aşk....Mem