Var mı artanı kırıntılarından zamanın
Neler neler dolardı bulabilseydik eğer
Esmektedir giderek şu rüzgârı hazanın
Anı yaşamadaki haz, tüm hayata değer.

Bıktık mı arayıştan o asude hayatı
Maziden gölgeler düşer bugüne karartı
Ve anı yakalamakmış bu özünde heyhat
Elimizde bir şimdiler var işte hayat.

Dönüşü yok artık o dünlerin bir masaldılar
Rengârenk görünürdü mekânlar ve insanlar
Eyvah, kıymetini bilemeden tükendilerse
Kusur zamanda değil ki göremeyen bizde.

Büyük bir yoksunluk içinde gibi durgun
Takvimden kopan her yaprakta pişmalık, vurgun
Bakmayın öyle sessiz durduğuna şu gönlün
Her yitirimde ölümdür, hatırladıkça dün.

Biz deneni doğru işlemekmiş tüm mesele
Bunu kavrayanlar güldüler, gülecekler de
İçindeki kavgayı bitirenler çok mutlu
Son nefese dek yaşatansa hep o umuttu.

Ne farkı var ki aynadaki türlü yüzlerin
Yıllar öncesinin izi kalır mı söyleyin?
Yarınlar halen muamma belki de hiç yoklar
Tüm mesele şimdilerdeymiş, bizi o paklar.

Duruşu bulduk ise kaybedecek zaman yok
Tesellilerle savrulmaya bizde karın tok
Eldekinin kıymetini bilmek en güzel paye
Nasıl da can bulur tebessümle güne hikâye.

Bedelini nasıl da ödedik şu keşkelerle
Kiminde isim kiminde ses o bestelerde
Dilediğince aksın zaman geçen ana bak
İsyan etme şu karanlığa haydi bir mum yak
Çözemezsin her sorunu oluruna bırak
Tekelimizde olmayandır dünler, yarınlar
Ana değmek şimdilerdeymiş, yananlar anlar.

Oğuzhan KÜLTE