1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
66
Okunma
Kalemi kırık bir şairin aklında tuttuğu şiirler,
kâğıda dökülmeyen, suskun nehirlerdir.
Her mısra bir iç çekişte saklanır,
dilinde değil, yüreğinin kuytusunda yaşar.
Karanlık gecelerde gözlerine üşüşür dizeler,
ama sabah olunca hepsi göğe savrulur.
Yazamadığı her kelime bir yara gibi,
parmağında değil, ruhunda kanar durur.
Kalemsiz kalmış bir şair,
yine de şiirsiz değildir aslında,
çünkü bazen en derin şiirler
yalnızca kalpte saklı kalanlardır.
İçinde çırpınan kelimeler,
bir kafeste ötüşen kuşlar gibi,
özgür kalmak ister ama
şair onları sessizliğe zincirler.
---
5.0
100% (1)
Cevap Yaz