KIRIK BİR OYUNCAK

Kırık saat gibi,
hep aynı yerdeyim..
Zaman durmuş,
ben dönerim hep yerde..
Ruhum ip,
Hadi yine eskisi gibi kukla gibi oynat..!!!
Yaramaz bir çocuk gibi,
Sıkıldım oyuncağıma oyun olmaktan..!
Kilitli kapıların,
anahtarı bende..
Âmâ yine de kaçamam bu girdim hendekten..!
Karanlık sahnede,
ben neden hep başrolde mahpushanede..
Sanki her nefesim,
bir yalanın dublajı..!!
🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷
Kır zincirleri,
başlasın İsyanım.
Bedenim sahne,
ruhum izleyici..
Ben kimim,
sor,
her cevap bir bilmece..!
Kafamda yankılanır,
çekiç gibi vurur..!
Düşüncelerim labirent, yolum hep dolanır..
Gölgeler benimle,
yalnız kalamam...
Sıkıldım kendime düşman olmaktan..
Aynalar bile bana yalan söyler,
Kendi suretim bile benden gizlenir..!
Kovaladığım rüyalar,
hep elimden kayar.
Yazılmış kaderim,
silinmez satırlar..!
🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷
Kırık bir oyuncak gibi ,
bir köşeye atılmışım ..!
Tozlu rafta,
Unutulmuş,
Paslanmışım..!
Âmâ içimde bir ateş yanar hâlâ,
Belki bir gün Ankâ kuşu gibi Küllerimden doğarım,👈
bu son masala..!!
🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷
Emel Abokan
14/09 /2025
20:04