2
Yorum
13
Beğeni
4,3
Puan
171
Okunma
Götür beni bu şehirden,
yüreğim paslı bir tramvay rayında
her köşe başında
aynı hasret bekliyor.
Kalbimden taşınıyorum,
sanki eski bir daireden çıkar gibi
duvarlarda izim kalıyor,
camlarda gölgem,
sokak lambalarında uykusuzluğum.
Sen yoksun,
ama şehrin her sokağına
adını çakmış bir rüzgâr var;
geçtikçe savuruyor saçlarımı,
kırık bir şarkı gibi.
Ve ben,
bir şairin satır aralarında
sana doğru yürüyen
yorgun bir cümleyim.
Hoşçakal paslı kalbim..
5.0
83% (5)
1.0
17% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz