Dokunmayın bu gece bana
Ağlayacak bir haldeyim
Göz yaşlarım akmaz belki
Ama içimi yakan bir alev var sanki.
Hüzünden bulutlar sarınmış gönlüm
Kolay değil vedalar,
Kolay değil sabretmek .
Yıllar var, içindeyim bu girdabın,
Yüreğim, mesafelerin müebbetine mahkum.

Bir celladın ölüm kokan ellerinde
Can verirken hayatım
Her şeyden sonra bana kalan
Kırılmış kanatlarım var.
Her şeyden sonra iz bırakan.
Kanatılmış yaralarım.
Yapayalnız bir uçurumdan kayıp ayaklarım
Düşüyorum boşluğuna ayrılıkların.

Zamanın peşinden koşuyor hayatlarımız
Ne sana yetişebiliyorum
Ne sen uzanabiliyorsun ellerime
Şimdi ne oldu dualarımıza
Ne oldu da, ayrılık düştü ortamıza.
Neden gönlüne dokunmaz oldu sözlerim
Neden bakışların yakmaz oldu içimi
Hangi incelmiş noktamızdan
Koparttık birbirimizi.
Söyler misin sevdiğim,
Hangi kurşun vurdu
Kalbimizden bizi

Sessiz sedasız çekildim uzaklara
Mevsimler aştım ihanetlerden sonra
Onca yalanların gölgesinde
Açar mı hiç yeni bir sevda
Doğra mı hiç güneş yeniden
Doğar mı bu depremin enkazına

"Sustum İşte" şiir kitabından