Yaşamak

Yaşamak nedir bilmem ki,
Sevgiliye kavuşmak mı,
Yoksa kavuşmayı düşünmeden,
Sırf O’nunla yanmak mı?

Bazen hayalde hasbihal,
Bazen uzaktan vahşi misali,
Bazen yanında iken bile özlemek...
Vuslatı aramadan sevmek,
Sırrı kelimelerde gizlemek,
Kendi gönlüne bile söylemeden yaşamak.

Çünkü sevda, akıl ile olmaz;
Ruhla çağırmaktır “Hu”yu,
Gözyaşıyla abdest almak,
Her damlayı bir şifa,
Bir sır, bir yakarış kılmaktır.

Yaşamak sence bu mu?
Yoksa nefes alıp vermek mi,
Yemek içmek, dünyalıkla oyalanmak,
Birilerine dayanıp Dayanak’ı unutmak,
Kendini rab bilip,
Kendi nefsine tapınmak mı?

Hani bir Hira vardır,
Asıl mesele dağa çıkmak değil,
İçindeki Hira’yı bulmaktır.
Kendine Yusuf kuyusu kazmak,
Gönül köşesinde saklanmaktır.

Çünkü Hira da, Yusuf kuyusu da
İnsanın özündedir aslında.
Yaşamak; kurtuluş için değil,
Aşk için çağırmak,
Bir umutla davete icabet,
Sevdiğini Hira’da beklemektir.

Asıl yaşamak budur:
Hay’atı kendinde bulmak,
Canı Canan’da yok kılmak.