Düşlerim mi sihirli yoksa düşüşlerim mi?
Hani, parmak arası yalnızlığın köhne duvarlarının
Ardında
Teessüfle sevebildiğimdi belki de seni:
Sen mizaçlı hücrelerin ve alyuvarların
Ak alnında kanayan yaraların
Yamalı bir gölge misali
İçimde dışıma kapaklandığım
Elbet yerin göğün tek Tanrısı
Aşk nasıl ki İlahi Adıydı Yaratanın.

Makûs talihi hummalı bir günden
Firar eden
Miski amber kokan annemin fısıltısı
Raydan çıkan lokomotif misali
Bense devasa vagonlarla hüznün peşine takıldığım…

Tamtur imiş meğer aşkın şimdiki adı:
Taşların zikzaklar çizdiği
Göğün neferi bildiğim mehtabın mizacı
Külfeti ve kordan heceleri
Adımla sanımla baş koyduğum şiirlerim iken tek reçetesi
Şu yaralı ve minyon yüreğin asaleti
İçi dolu turşucuk misali
Azdan çoğa yürüdüğüm
Bir tasta saklı huzurun arka penceresi
Arakladığım kadar imgeleri
Aşkın ise şaibeli lehçesi
Bilmezden gelenleredir sessiz feryadım

Öncem bir tümce
Anda saklı muvaffakiyetlerim
Sarmalında zincirleme tamlamaların
Başa çıkamadığım değildir hem de
Hem mazlum hem mahzun
Hem de dirayetli içimde sönmek bilmeyen o yangın
Tek kıvılcım iken istikametim
Sonlanmaya da yoktur tek mazeretim
Bir b/ölü ikilerde tutuklu kaldığım
Ardışık bir hüzün girifti
Asalak zalimlerin manidar gülüşleri
Mademki son güleceğim
Azat edilesi ruhumdan da mı ansızın firar edeceğim?

Bir bilinmez daha indirdi kepenkleri
Yoktan var edenin tembihli kudreti
Alaşağı edilmiş bir duygu familyası
Mantık ve aşk üçgeninde
Seferisi olduğum duyguların ümmetinde
Özümsenmekten yola çıkıp
Varsa yoksa kendime varamadığım
Usuldan bir yargı
Özelden gelen o farkı
Azı dişi imiş meğer sorunların son maruzatı
Hem çürük
Hem uzak
Hem de zarar ziyan
Gölgemle el sıkışıp da yaklaştığım o darağacı.

Lehçesi munis gülüşlerin
Lahzası kayıp muzip sevinçlerin
Kayrasında saklı
Kasıtlı kasıtsız sevginin tüten dumanı
Hamt etmekle iştigal
Kuytularında ömrün
Hayta sevdaların da direndiği kadar
Aza şükür
İfrata engel
Önsezilerin rüzgârı ile hemhal
Varsa yoksa aşkın kaldırma kuvveti
Zora girdiğim değil asla bir masal
Misal vermeden
Çaputları çözmeden
Çıngar çıkaran iblise ilişmeden
Manen huzura erdiğim
Aklımın estiğinden de öte
Nasip kısmet işleri imiş bunlar
Ne kadar sökükleri diksem de
Dikiz aynasında hayallerin
Neferi olduğum kadar sonu mutlu biten
Tüm hikâyelerin…
Kâh masal kâh şiir
Kâh aydınlık kâh zikir
Kâh duygu kâh fikir…