0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
51
Okunma
Şair, duygularını ve düşüncelerini kontrol etmekte zorlanan biri olarak karşımıza çıkıyor. İçinde bir çalkantı ve kararsızlık var; bazen kendini zorlayarak, bazen hataları görmezden gelerek, bazen de geceleri uyumayıp düşünceler içinde kaybolarak yaşanıyor.
Aynı zamanda, bir başkasına fazla değer vermenin ve onu hayatının merkezine koymanın getirdiği yorgunluğu hissediyor. Kendini, karşısındakini ve ilişkilerini yorduğunu fark ediyor; hem içsel hem de karşılıklı bir yorgunluk hâli söz konusu.
Özetle: Şair, aşırı duygusallık, kontrolsüz düşünceler ve karşı tarafa aşırı bağlılık yüzünden hem kendini hem de ilişkiyi yorduğunu anlatıyor.
Seni dinleyip anlamayarak,
İçim yanarken, dışımda çiçekler açarak,
Bazı gerçeklerden kaçarak,
Hataları görmezden gelerek.
Dinlemeden konuşup susmayarak,
Hep şüphe ile insanlara bakarak,
Aklımda sürekli bir şeyleri kurarak,
Olmayacak şeylere kendimi inandırarak.
Geceleri dinlenmek yerine uyumayarak,
Bazen çokça bazı şeyleri kafaya takarak,
Çok mutlu iken birden moral bozarak,
Birden ani kararlar vererek.
Haddinden fazla değer vererek,
Hayatımın merkezi yaparak,
Kendimden çok seni düşünerek,
Varlığının huzur verdiğini düşünerek.
Senin istediğin gibi olmadığımı fark ederek,
Çok yordum kendimi,
Çok yordum seni,
Çok yordum bizi.
🚬
