1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
80
Okunma
“Bir Ömürlük Yangın”
Bir sevda vardı, adı seninle başlardı,
Gözlerin, geceme doğan nadide bir ay dı
Kıymetini bilmek, susmakla yarışırdı,
Her kelime, sana adanmış bir duaydı.
Zaman, elimden umutları çalarak geçti,
Bir ömür sevdim eksilmeden, eksilerek.
Tapmak mı? Belki fazlasıydı bendeki,
Sen giderken bile seni yücelterek.
Değer verdim, senin bilmediğin kadar,
Bir gülüşüne ömrümü sermekti niyetim.
Ama kaybettim, hem seni hem kendimi,
Terk edişinle sustu içimdeki şiirlerim.
Unutmak dediler, kolay sandılar,
Oysa geçmiş, geleceğe sızan bir yaradır.
Hüzünle yoğrulmuş her hatıra,
Kalbimde yankılanan eski bir şarkıdır.
Sen gittin,
Bir yangın gibi, sessizce yakarak
Nadideydin, kıymetliydin,
Ve ben, seni unutamadan yaşlanarak.
---
5.0
100% (2)
Cevap Yaz