0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
44
Okunma
Mütemadiyen bir şey var içimde
Durmadan çarpıyor kalbimin kıyısına
Değer vermek değil sadece
Kıymetini bilmek, susarak anlatmak bazen
Alışmak, bir sesin yankısına
Her sabah aynı düşe uyanmak gibi
Yüceltmek seni, kelimeler yetmez
Bir bakışta göğe çıkarmak gibi
Özlemek, zamanın içini oymak
Sen yoksan saatler hep eksik
Peri gibi geçtin hayatımdan
Ama izi kaldı, silinmez bir hikâye gibi
Hissetmek seni, rüzgârda bile
Adını duymadan bile varlığını bilmek
Tutunmak, bir kelimeye, bir hatıraya
Düşmemek için sana sarılmak gibi
Gidememek...
Yol açık olsa da, ayaklar geri döner
Çünkü bazı insanlar
Kalbin içinde yaşar, dışarı çıkmazlar