Sevmeyeyim mi yani onu?
Labirentin sonuna gelip çıkmamak gibi
Uçan balon gibi süzülürken
Ansızın tellerine takıldım
Durdu birden zaman.

Nasıl her akşam kedim bacaklarımda bitiyor
İşte öyle bir hallerdeyim şu son günler
Gündelik gördüğüm ne var ise
Bir bakıyorum şiir oluyor zihnimde
Kazana düştüm sanki
Yüzüne baktığımda ne hissettiysem
Yollar da öyle bir bir ayrılıyor

Ne yani, şimdi sevmeyeyim mi onu?

Sırf bir kapısı var diye
Zile basmayız, tokmağı vururuz biz de
Başıboş köpekler havlıyor ise peşimizde
Sığınmayalım mı avluya sırf onun diye?

Belki bu son hikâyemdir,
Ya da tek hikâyemin başlangıcı
Ne fark eder, yaşım otuz dört demiştim size
Kalemi defteri tutuşturmuşlar elimize
Yazmayalım mı gece gündüz mürekkep bitinceye?

Avucunda tuttuğu deniz atını görünce
Nefes alıyorum yamacında demeyelim mi?
Sevişmeyelim de, sormayalım mı
Bağrımızdan kocaman “Nasılsın” diye?

Güneşin altı aydır öptüğü saçlarımı
Toplamayayım mı onun için gönlümce?
En sevdiğim yemek önüme gelince
Kırayım mı kaşığımı, sırf ezberimiz diye?

Dar geldi yine beyaz gömlek
Unuttum öğrendiğim ne var ise
Sanki yıllar harcamamışçasına beni
Dönüp dolaşıp gidiyorum kulübesine, kedi gibi

Ne yapayım şimdi, sevmeyeyim mi onu?
Balık tutmayalım mı beraber tek oltada?

Şu belki sonbaharımda...

09.09.2025
T.B.B.