Eylemsel bir durağanlık,
Köknar katlarında selamlık
Aşkı hibe eden bir yakarış;
Menevişler ulu
Gövdesi çatlak
Gözleri buğulu.

Sözcüklerin çıtası yükseldi yükseleli
Daha çok sever olduk şiirleri.
Kardıkça gizemi
Endamlarımızı yitirdik
Devingen çan eğrisi ve süklüm püklüm güneş.

Buyruğu atıl bir yürek devinen akasya ağaçları.
Haşmetli çınar eğrisi
Ağaran şafakları
Elzem bir düş belki de
Düşe kalka gördüğümüz her çehrede
Saklı şiir.

Yitik tebessüm
Mahzun yakarış
Devasa bir vaveyla tok gözlü yıldızın serzenişi
Yoktan var eden İlahi Güç
Kanatlandığımız kadar esiri idik gök kubbenin.

Yandık yanalı alametifarikası aşkın
Dibe vuran her ışıkta
Kıldık yatsıyı.
Duru teninde aşkın
Ölümün dikenleri idi
Vurgun yediğimiz gecede kotardığımız
Düşler
Melun mahzun sevmiştik de
Düş irisi gözleri
Şaşkın Leyla’nın nazenin elleri.

Uğurladık da mevsimi
Gün batımı
Güz bakışı sevgilinin
Uğuruyduk oysa yalnızlığın
Dilediğimiz kadar yakardık
Yandığımızdan da çok âşıktık
Sehven yenik düştüğümüz o misafir
Ela gözlerinde yalnızlığın.


DOSTLARDAN İNCİLER...

____Uğurladikta ömrümüzde onca mevsimleri
bir ugurlayamadik gönlümüze hiç gelmeyecek olan leyliyi
o kadar çok sevdik,ki yalnızlığı
__yıllar yıllar geçti ,bir araya getiremedik birbirimizi...
LESKÜY NARUT