sadece sayı değil
abaküste
uğruna ömrümü verdiğim
yıllar....

ne verdi..ne getirdi ?
ömrüm yitirdi her günümde acıya yoğrulmak
ağlamak boş
geri dönüşsüzlükte
çaktı geçmişe yıldırım hızıyla kasvetini
yıllar..
düşerken katre katre
yüzüme yılların hırçın gölgesi
ruh biçare
ben çaresiz
bedenim ruhsuz
davacıyım zehir zemberek
yıllar..



’aşkların prangasında bir kürek mahkumu, götürdü sormadan pek çok dostumu Uğruna ömrümü verdiğim yıllar..’


ümitsizim
izini kaybettim çarelerimin
dargınlığım
feryadım
şikayetim var
ölmeden mezara gömdüğüm
yıllar...

yalnızlıklarda
dokunsalar sel gibi akar
sabrım.

hayallerim uçtu benden
sayılarla kavgam var
ahh...!!!
bu kadar mı zor
nefes alıp vermek
Yaşam mı soğuk yoksa ben mi?
buz kesiği ellerimde
yıllar...




’yorgunluğunu taşıyorken sırtımda Yıllarımın, yorgunluklarına yeni yorgunluklar Ekliyorum eskileri dağıttığım yerde’.










fügen
07.11.2008
İzmir