Gönül bağına indim her dem adım,
Bilemedim yolu, yürüdüm adım adım,
Yüreğimde varlığın ile her anım,
Hayallerden öte, sana muhtacım.
Gülüşüne oldum divane an be an,
Soluğuna gönül verdim her an,
Karşımda dursanda gülüşün bir an,
Gönül evimde yangına sebep oldu o an.
Mahlas veremem kendime, senden öte,
Sen yoksan, beni benden başka yere itele,
Kafam doldu taştı, her zerrenle,
Seviyorum dedikçe, uzak kaldın gönül evinde.
Yazdım görmedin, iki kelam karşılık vermedin,
Huzur ile kavuştum, fazlalık hissettirdin,
İnkar ettim, kendimden kaçarken yakayı verdim,
Her hayale seni de dahil ettim.
Düşündüm taşındım, kendi kafamda anlaştım,
Ateş diyarına bir damla su serpip karıştım,
Yandı cürmüm her an bakışlarında aşım aşım,
Ben seninle ölüme bile razıydım aşkım.
Anladım, huzur benim gönlüm idi,
Sen gönülden uzak çorak araziydin,
Sevgimi heba etmeye merakın yeterdi,
Ben gönülden uzak dağlara çekildim.
Yazdım çizdim, sona gidemedim,
İki damla göz yaşına, bendler çiğnedim,
Sel olsun, kan dökülsün umurum değildi,
Ben bu saatten sonra, sevdaya da küstüm.