0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
88
Okunma
Dön gel…
Bu sokaklar sensiz karanlık,
Adımlarım hep yarım,
Gülüşüm yok artık.
Bir zamanlar seninle doluydu bu şehir,
Şimdi her köşe, senden bir iz, bir zehir.
Unut dediler… nasıl unutulur ki,
Kalbimin tam ortasında duruyorsun hâlâ.
Dön gel…
Yorgunum yokluğundan,
Konuşacak kimsem yok gecelerle yarışan.
Ne aynaya bakabiliyorum,
Ne kendimi affedebiliyorum.
Ne senin yerin doluyor,
Ne de acın geçiyor.
Bir resmin kaldı baş ucumda,
Ve bir de adın… dudaklarımda eksilmeyen dua.
Dön gel…
Bir kere olsun ardına bak,
Bir kere olsun hatırla,
Ben seni her şeye rağmen,
Hâlâ çok…
Belki de en çok seviyorum.
SONMISRA
5.0
100% (3)
