Gel eskici gel, otur şuraya iki kelam edelim,
Bugün sana vereceğim o kadar şey var ki, hayatımdan eksilen...
Biliyor musun? Her yanım hüsranlardaymış meğer,
Gözümü kapatmışlar dünyaya, anlayacağın dost bildiklerim.

Sen acı kahveni içerken, sigaranı üflerken,
Ben içimdekileri akıtayım, sana son bulur belki kırgınlıklarım.
Acılarım dinmez belki amaa,
Bir nebzede olsa hakediyorum be mutluluğu eskici.

Bak, bak orada bir kutu var üzeri tozla kaplı,
İçine umutlarımı yıkanları, gençliğimi bir hiçe satanları koydum.
Bakma böyle gülümsediğime benim,
İçim ateştir, dışım hep rüzgar estirir be eskici.

Görüyor musun ne çok canımı yakan varmış,
Ne çok beni benimsemeyen kendini düşünen zalim varmış.
Ben umutlarımdan kendime bir yelken hazırlarken,
Ne çok talan olmamı isteyen dost görünümlüler varmış be eskici.

Birgün belki anlayacaklar, bu viran olmuş Ali Eke’yi,
İş işten geçmiş olacak çünkü çoktan bitirdim, ben dost bildiklerimi.
Bilmiyorum belki sabaha çıkmam amaa,
Bu dünyadaki canımı yakanlara hakkımı helal etmiyorum eskici.


Değerli Dostum Ali Eke’nin Duygularına İthafen Yazılmıştır...