Yokluğuna alışmaya çalışıyorum.
Özlemini hissettigim her güne, artık haykırmıyorum adını.

Geçmişime seni de uğurluyorum.
Anı olarak değil elbet.
Hiç yaşanmamış, hiç tanımamış olarak uğurluyorum seni.

Kalbimden özür diliyorum, senin adına.
Onu üzdüğüm her günden af diliyorum.
Ona ağladığım her günden özür diliyorum.

Değmeyecek insanlara kırıldığı için,
Küçük bir kuş gibi yaralı bırakıldığı için,
Bile bile ateşe atıldığı için ondan özür diliyorum.

Bunu ona ben reva gördüm, biliyorum.

Masumiyetimin zararlarını yaşıyorum.
Vicdanıma yenildigim ve karşılığında duyduğum her sözü içime sindirmeye çalışıyorum.

İyi niyetimden vurulduğum her gün biraz daha güçleniyorum.

Artık ben yokum dediğim, kalbinin içinden sana sesleniyorum.

Bize bunu nasıl yaptın.
Nasıl kıydın dostluğumuza
Nasıl kıydın arkadaşlığımıza
Nasıl değiştin sevgimizi bir avuç menfaate.

Sana kızıyorum evet.
Sana çok güceniyorum.
İnsan sevdiklerine kırılırmış, kırıldım işte.

Samimiyetine inandığım günlerime üzülüyorum.
Sohbetlerimiz ,şakalarımız sabahladığımız geceleri nasıl unutur sırtını dönebilirsin, aklım almıyor.

Derdin nedir söyle meftun diyorum da, cevapsız kalan suallerimden bile nefret ediyorum.
Hala aklınca ,aklımı karıştırıyorsun.

Herşeyi alıp götürdün benden, neyim kaldı artık sana verebilecek.

Sende birilerini bulup bizi harcadın ya, alacağın olsun.

Herkes kendine yakışanı yapar.
Sen de kendine yakışanı yaptın.

Bir gün yalnız kalınca beni ara
Sana yalnızlığın ne demek olduğunu anlatayım.
Sana yalnızken nasıl kalbin acıdığını anlatayım.
Sana senin yaptıklarını anlatayım.
İkiyüzlülüğünle seni yüzleştireyim.
Uykusuzluk nedir, ağlamaktan gözler nasıl kapanır sana anlatayım.

Artık seni vicdanınla başbaşa bırakıyorum.
Benden aldığın ne varsa boynunun borcu olsun.

Hakkımı da helal etmiyorum.
Bu kadar da hakkım kalsın sende dimi.
Kalsın ki artık kimsenin canını, benim canımı yaktığın gibi yakma diye.

İşte böyle
Uzun bir sinemaydı bizimkisi.
Sonunda herkes gidiyordu.

Şimdi ben de susuyorum.
Susarak gidiyorum.
Ne halin varsa gör diyorum.
Göreceğin ne varsa yaşa gör.
Gör ulan.
##27/05/2025##
(Elif Ümit Çetin)