İSTİRİDYEM
Benim mavi masalım
Samimiyetin, sadakatin meali
Tutunduğu elin kıymetini bilen
Yüreği inci tanesi.
Masal olup saklansam aydınlık avuçlarına.
Mavi okyanuslarda kaybolsam seninle
Tek başına gitme, olmaz desem.

Huzurlu bir geceye bıraktım gidişlerini
Kırık dökük bir iskelede,
El sallarken ardından,
tüm hayalleriminde üzerini çiziyordum.

Yoksul sokağıyla yürekleri
mutlu etmeyi başaran, o mahalleden geçiyordum.
Evet o eski ama bir o kadar huzur kokan
mahalleden.

Salkım saçak asılan,
sabun kokulu kar beyaz çamaşırların arasından kaybolup gidiyorken,
Ayak seslerimle yarışıyordu nefesim.

Yorgun düşen bedenimi, sığdıramıyordum hiç bir yere.
Yürümek istiyordum sürekli yürümek,
sadece yürümek.

Kendimle kavgaya tutuşmuş,
verdiğim değeri hak etmeyen,o kadar pişmanlıklarım oldu ki.

"Hayır", dediğim için kırılan insanların yükünü taşımaktan kamburum çıkmış.
Herkes kamburun görüntüsüyle ilgilenirken,
kimse o kamburun neden çıktığını sorgulamıyordu.

Yosun kokulu, nemli,
dalga sesleri kulağımı tırmalayan denizin kenarındaki taşların üzerine,
soluk soluğa oturuvermişim.

Uçsuz bucaksız ufuk çizgisine takılı kaldı gözlerim.
Bir ara başımı kaldırdım gökyüzüne. Bebeksi bir mavi, bulutlar, güneş, huzur içinde,
her şey çok normal doğa görevinin başında.
Bozulmayan dönence.

Balıklar, martılar, havlayan köpekler, herşey akışına akışına gidiyorken,
kediyi tekmeleyen ,kirli paslı, saçı başı dağınık o adama kadar herşey normalin üzerindeydi.
Tiksindim insanlığımdan.

Neyse ki,
Kayalara tutunmuş yosunların güzelliği nasılda mutlu etmişti beni.
"Bu da neyin nesi"dedigim,
beni benden alan istiridye yığınına dokunuverdi ellerim.

Birbirlerine kenetlenmiş, dalgalara meydan okuyan tutundugu yeri bırakmayan sadakatli,
şefkatli bir o kadar masum bir yaşam.

Neyi paylaşamıyoruz?
Bölüşemediğimiz,
ne var?
Tok olanı bildik mi?
Aç olanı yedirdik mi?
Üşüyeni giydirdik mi?
Düşeni kaldırdık mı?
Yoksa bir tekme de biz mi vurduk ?
Sonsuza kadar bizim olmayacak dünya için,
verdiğimiz bu mücadele
hırsı nedendi?

Ahh istiridyem,
Benim mavi masalım
Her şeyin bir bitişi, kayboluşu var
Her şeyin bir başı, bir sonu var
Her şeyin bir varoluşu, yokoluşu var
Ölüm var,
Ölüm var.