ESKİ GİBİ DEĞİLİM BEN
Artık eskisi gibi değilim ben
Birileri beni anlasın diye
Bir gayrete girmiyorum

Eskiden yürüdüğüm yollardan
Yürümüyorum artık..
Huyun suyun değişti de
Ne dersen deee..

Eskiden sevdiğim
Kıyafetlerimi bile giyinmiyorum
Sırt üzeri uzandığım çimlerde
Yıldızları seyre dalıp
Kayan yıldızları
Sonuna kadar takip etmiyorum

Ben eski ben değilim
Öğren artık..

Bir pire için yorgan da yakmıyorum.
Meselâ
Yüzme bilmesem bile
Bir denize dalabilirim...

Sokakta seke seke yürümüyorum artık
Gördüğüm başıboş
Köpekten bile korkmuyorum

Yağmurda ıslamaya bayılan ben
Artık şemsiyesiz çıkmıyorum
Yani ben eski ben değilim artık..

Kirlenirim diye oturmadığım taşlara
Tek tek oturur oldum
Musluğa dayıyorum başımı
Suyu kana kana içiyorum.

Üzerime su sıçratan arabalara da
Söver oldum
Ben eski ben değilim anla artık..

Bitti gidiyoruz ne var heybemizde
Birileri için yaşadığımız
Hayat tükeniyor
"Sayılı günler tez geçer"
Derdi büyüklerimiz
Geçti bak gidiyor ömür
Sadece yol yorgunuyuz

Yoruyor insanlar
Yoruyor düşünceler
Yoruyor değer verdiklerimiz
Yoruyor takvimler..

Güvende yok artık
Birileri övgüye girince
Beynim bedenimi terk ediyor
Ben eski ben değilim
Öğren artık...

Taviz verdiklerimiz
Kendilerini vazgeçilmez
Hissettikleri vakitten beri
Kimseye güvenmemeyi de
Öğrettiler bize..

Eskiyi yaşamak istemiyoruz
Eskinin özlemiyle yanıp tutuşuyoruz
Bizler kendimizle çeliştiğimiz
Andan beri
Kendimize güvenmiyoruz.

Kendimi keşfettim sonun da
Kimseye tahammül etmiyorum
Sere serpe yaşamayı öğrendiğim hayatta
Uğur böceklerini alıyorum avuçlarıma
"Akşama annem sana yağla ekmek getirecek"
diyerek uçurmuyorum onları
Kırmızılarında ne kadar siyah nokta varın
Hesabına giriyor düşüncelerim.

Yani ben eski ben değilim öğren artık
Bende buldum seni
Nefesin gider
Soluğun durur

Gidişimle kalışım arasındaki çizgim oldun

Kalmayı tercih ettiğim günden beri
Ben artık eski ben değilim öğren artık.(.Elif Ümit )