1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Ey Rûh-u Sükût, gözlerim sende kaybolan,
Ben de duydum sessizliğin hâlini, soluğunu.
Virânelerim var, taş olup yıkılsa da,
Seni aramak, beni cennetlik eder, her adım bir dua olur.
Kaderin yolları yalnız, gurbete çıkar,
Ayaklarım çıplak, geçerim iz bırakmadan.
Varlık bir heves, yokluksa emanet,
Kalbimde durdukça niyet, her hasret sana dönüşür.
Zaman ki hüsrânın gölgesi gibi iner,
Onsuz geçen saatler, sükût cüdası gibi.
İçimdeki sesler, âyet sadâsı gibi çınlar,
Tefekkürde açan gül, bana cüret ve umut verir.
Ey vuslat umudum, secdeye düşen yaşlarım,
Ben de senin gibi, gündüzleri kör, akşamları ölürüm.
Varsın çiçek açsın, rızana gönüllüyüm,
Aynı dünyada elem, seninle beraber hazretlik ederim.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz