10
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
390
Okunma
Biz şairler, çoğu zaman kalemimizi “özgürlüğün” ve “hakikatin” sesi diye tanımlarız. Oysa edebiyat defterlerimizin arasında saklanan satırlar, bazen birbirimizi dışlayan küçük kliklerin izleriyle kirlenir.
Birbirimizi anlamak yerine, kimin hangi grupta olduğunu, kimin hangi isimle yan yana göründüğünü tartışırız.
Defterlerimizde kelimeler çoğalırken, kalplerimiz daralır.
Gerçek şu ki şiir, hiçbir grup tabelasına sığmaz. Ama biz, kendi adımızı parlatmak için “bizden olanlar” ve “bizden olmayanlar” diye ayrılıklar yaratırız.
Böylece şiirin evrensel ışığını, küçük çıkarlarımızın gölgesine bırakırız.
(Günün şiiri yada yazısı) hiç önemli değil.!
Bu öz eleştiri, önce kendi defterime yazılıyor:
Ben de bazen bir isme, bir gruba yakın olmak için suskun kaldım.
Ben de bazen kendi sesimi başkasının gölgesinde sakladım.
Ve en çok da, şiiri paylaşmak yerine sahiplenmeye çalıştım.
Oysa edebiyat defteri, herkesin elinde aynı saflıkla açılmalı:
Ne gruplaşmalar, ne klikler…
Yalnızca kelimenin özgürlüğü ve şairin yüreği kalmalı geriye.
Saygılarımla
5.0
100% (6)