iki elim kelepçede her yanım mahpus
nasıl anlatılır ki titremeden bu kabus
zincirlere vurulmuş, garip ve me’nus
ay görünmüyor hücremin penceresinden..

gönül evimde bitap düşmüşüm
hicran yarasıyla hepten çökmüşüm
nerede kaldı benim dünüm, bu günüm?
yıldızlar kararıyor öksüzlüğümün sillesiyle..

bir kara habere daha dayanmaz vicdanım
özgürlük şarkılarına kalmadı takatim
bu kebir yükle hiç ender hiçim
bir sözünle gardiyan, aydınlat yollarımı..

mertlik ve içtenlik yoksa bir adamda
milyon çene patlatsan, anlatsan boşa
yine aynı teraneyle sarınca başa
unutuyorum sorduğum tüm sualleri..

şu öyle cihan ki iyiler mahvolur
kıyametler kopar zaman da durur
zindanda nöbetler gelir seni bulur
hakikatin davasıyla yürüyorum geleceğe..

öyle bir dert ki yoktur dermanı
kader çizgisiyle yazılmış çoktan fermanı
o yiğitler ki yaşamak için bu anı
bin can fedadır diyerek vermişler canını..

hangi idam sehpası asabilir böyle envarı
dili lal olmuş mürekkebi kanı
işte böyle aşk ile sarıp cihanı
avcumun içinde sıkıp eritesim gelir..