Ateşin renginde bir gül kopardım sana
Esrarengiz kimsesizlikler
çoğalsın diye
Her çocuk akildir
Gönlündeki ışıklarla
koruluk yarasınadır bilinmezlik
Varsanılan
Okyanusta tabak çanak s/atıyorum balıklara
Sen duygu ve hayal dersin adına
Ya da rengi ve dengiyle...
Karanlık bir gönülgâh
Nereye uykusu derinken
Yuvarlanıyor iç geçirerek
Bir soruyla irkilen kimliksizlik
Küflenmiş bir çığlık gibi üstüme yürüyor
Korku hüzünlenirken
Çay demlenirken
Kelâm eder bir fasıla şuurdan
Beyaz gelinlik giyinmişken
Küle benziyordu her kul
Meşin bir hasret vurur sargılarıma
Baka baka surdan öte bir kulun gönülgâhındaki nazardır benimkisi
Hangi sanrı kalbimi incitir
Kandıran bir siyahi kuş gibi
Sanılan bir nasihati dokumuyor gözlerine
Şarkılar selaya durur ağırlığında
Bir yolu var diyorum
Kalbe nara diken ağacın
Sekiz katlı bir oturuş serzenişi
Sanki yılan için buzdan şelaleler nişanı
Mim ile mumu karıştırmıyordu istifinde tanrı zaten
Bulutlar gibi libâsında
Güneş gibi görünürken
Bir ahiret mehrinden kalma...

Gezgin imgeler...