2
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
201
Okunma
Bir rüzgâr esti kırların içinden,
Saçların savruldu, papatya gibi.
Gökyüzü gülümsedi usulca o an,
Kalbim açıldı, bahar gibi.
Toprak kokusu vardı sesinde,
İçine düşen her sözcük çiçek.
Sen gülerken soluklandı dağlar,
Güneş bile sana eğdi yürek.
Sever mi, sevmez mi? derken zaman,
Yaprak yaprak çözüldü içimden.
Her bir papatya sana yazılmış,
Aşk, doğanın dilidir derinden.
Cevap Yaz