Bu dünyada bir evladın varsa eğer...
Hele bir de, kız ise...
Bin endişe de vardır kafan da...
Sevgiside yüreğin de....
Çünkü, Allah’ın sana armağan ettiğine bakıp, binlarce defa el açıp şükrederken!
Acımasız dünyanın haline de bakıp, onun için endişelenirsin!
Ortamdan, var olan kötü düzenden!
Onun için korkarsın!
Korkarsın da, evladına bu durumu bir türlü anlatamazsın, işte!
Neden, onun üzerine bu kadar titrediğini...
Neden, onun üzerine, bu denli düştüğünü anlatamazsın!
Onun için önemsiz gördügü şeyleri bile...
Neden, bu kadar büyüttüğünü...
Gereksiz yere, küçükte olsa, olayları önemsediğini....
Neden, bu kadar güvensizliğinin çevreye değil de, kendisine olduğunu sanır...
Oysa ki, sen müdahale etmesen!
Kendisinin zarar görebileceğini bir türlü onu, ikna edemezsin!
Hele bir de...
Ondan haber alamadığında...
Endişelerini..
Aklına gelen kötü olumsuz dışünceleri...
Akşam geç kaldığında, artan endişelerini...
Bir türlü geçmeyen saatleri...
Anlatamazsın!
Onu ne kadar sevdiğini...
Onu ne kadar çok önemsediğini...
Anlatamazsın!
Ve nihayetinde kapıdan içeri girince...
O, yaşadığın sevinci, ona, bir türlü, belli edemezsin!
Hiç bir şekil de anlatamazsın!
Ona bu davranışlarının, baskıdan değil de...
Aslında....
Herkesden çok sevdiğinden...
Her şeyden çok, önemsediğinden...
Ve çok ama pek çok değer verdiğinden!
Ona onu...
O, duyguyu anlatamazsın!

Sen onun gözünde...
Baskıcı...
Çok otoriter...
Çok sıkıcı...
Aynı zaman da...
Ona göre, Kıskanç ve düşüncesiz...
Çağ dışı hareket eden bir adamsın!
Ne yapsan!
Ne etsen!
Yine de kendini ifade edemezsin!
Ona, öyle biri olmadığını hiç bir zaman anlatamazsın!
Çünkü, sen onun gözün de..
Egois ve bencil...
Biraz da kabasın!
Ama, ne zaman ki, oda...
Seni ancak, onun da bir evladı olduğunda, anlar!
Ve o zaman, gözlerinin içine bakıp sonra...
Ona sıkıca sarılıp, eğilip kulağına...
Gözlerin buğulanarak!
"Ya kızım!"
"Şimdi anladın mı beni..."
Diye fısıldarsan!
"Bak!’
"Bir kız evladın varsa eğer..."
Onu korumak için mücadeleni...
Onun için, gözünü budaktan sakınmadığını...
Onun bir saçının teli için dünyayı yakabileceğini..
Onun için hiç eksik etmediğin dualarını...
Ve ömrünü onun için adadığını...
"Ancak!"
"Ya evlat sahibi olduğunda...’
"Özellikle, kızım!
"Bir kız çocuğu olduğu zaman!"
"Ya da ben bu dünyadan göç ettiğin zaman anlar...
Değerini ve fedakarlıklarını belki, farkedersin!..."

"Rabbim bütün BABA’ların yar ve yardımcısı olsun!"
Dinçer DAYI