-Meral’e-

çığ gibi düşerim kendi üzerime
uzak kentlerin yağmurlarını yemişim
ne bir söz ne bir şarkı taşınır,
sonbaharına tutkun yüreğime.

buğulu düşler selamı
ağır ağır gelir
sevgidir,insan evreninde taşınabilen
en ağır hafiflik;
selamı
sabah güneş doğarken yutkunur gözlerim
çığ altında çığlığım voltalarına yenilir.

isyanlarını düşlerine saklayanım
düşlerinin peşinden koşan adımlarımın içinde
sızılarımı taşırım.

bir düş gördüm,buğuluydu
üzerime çökmüş çelimsiz bir uğultuydu.
hüzün döken yapraklar kadar asil,
ilk korkularım kadar cesur
gittiğinde
geride kendini bırakacak kadar soylu
uzun bir şarkı,
okunması imkansız şiir
ve yalnızlığım kadar uzun mu uzun bir yoldu...

bugün yine çığ gibi düştüm üzerime
uzak bir kavganın ortasında bile
tek bir telaş damlamadı son sözlerime.

isyanlarını düşlerine saklayanım
düşlerinin peşinden koşan adımlarımın içinde
sızılarımı sana benzedikleri için taşırım.

kafam binbir soru dolu
en çekilmez masalım
bin yıllık bir yalnızlığı devirmek üzereyken
istila edildim.

bir düş gördüm,buğuluydu
üzerime çökmüş çelimsiz bir uğultuydu.
enkazına göçmen rüyaları kabul edecek kadar mert
gövdesinde öteki kendisini barındıracak kadar soylu
duvarlarını yıkan rüzgarlara gülümseyecek bir tebbessüm
her soruya yanıtını ödül verecek bir irade ile
düş,yalnızlığımın uzayıp giden tek yoluydu.

çığ gibi düşerim kendi üzerime
uzak kentlerin yağmurlarını yemişim
ne bir söz ne bir şarkı taşınır,
sonbaharına tutkun yüreğime.

bütün kentlerimde kendimle savaşırım
sönmüş bir imge dağıyım
rüyalarıma tuzak diye kurulmuş
sessizlik ağıyım.
bir düş gördüm,buğuluydu
üzerime çökmüş çelimsiz bir uğultuydu.

Zeki Nurçin