1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1567
Okunma
bazen alıp gitmesi gerek insanın kendisini,
kendisinden uzaklara
zaman zaman
kaçırmalı kendisini;
bir kıyıda düş çığlık dökerken görecektir
bazen herkese benzediğini bazen de herkesin ona.
her insanın fısıldadığı bir şarkısı vardır
ayaklarını yerden kesen bir düşü
alıp uzaklara götürdüğü bir hayali
hüzne yenik bir gülüşü vardır…
sırtındaki yarasında da bir dost eli…
bazen alıp gitmesi gerek insanın kendisini,
kendisinden uzaklara
şair gibidir kendisi ve göçü
ruhunu kuşanmayı bekleyen birçok cümlesi vardır
kendisi gece kuşatılan bir ruhun sahibidir oysa.
bazen alıp gitmesi gerek insanın kendisini,
kendisinden uzaklara
utangaç cümleleri vardır dilinin altında
ağırdır dili,cümleleri bazen cehennem gibi sıcak
kustuğunda...
Zeki Nurçin
Cevap Yaz