Sigarasız uyuyamaz oldum

Bendeki sevdayı denizler değil
Gözyaşı temizler artık
Temizlesin ki
ezelden beri yazdığım yalnızlık künyesini
Söküp atayım, toprağın kollarına
Yutmasa toprak,sınır boylarına atayım dönmemesi ümidiyle
Hatta ok yapıp güneş’e fırlatayım
Yalnızlığa yaklaşanı yaksın
Kimse çekmesin diye…

Vur şu kalbime mülküm düzelsin
Düzelsin ki ,kalbimin senle attığı kadar yaşayım
Başkenti ayaklarına sereyim.

“Senin için taşlara yurt olacak değilim
Çünkü ben sevgiliyi halka sunacak kadar edepsiz değilim.”

Sana gelene kadar çok kez rotamı değiştirdim
Sigara dumanında çok kez limana hüzünle baktım
Ve kaç kez kağıtlardan gemi yapıp
Denize bıraktım ,rotam neresi diye ona baktım.
Ve kaç kez güneş’in doğuşuna yakın ülkeye gittim

Kanarsam mavi
Nefes alsam ateş oluyorum
Dualarımda adın oldu hep.

Ülkelerin sınır boylarına çekilen teller gibi
Uzadı sensizliğim
Ve yok oldu sana kurduğum devrik cümlelerim..
İşgal edilmiş ülkeler gibiyim,
Silah zoruyla vuruluyor hayallerim
Ve seni her andığımda mayın tarlasından geçiyorum
vatansız kaldım
dudaklarımda ismin parçalanıyor
boşlukları dolduramayan taşlar gibiyim.