Sığındığım limanım yok oldu
Mucizelere gebe oldu yüreğim
Ateş böceğinin ışığıyla aradım yolunu
Cikarsın karşıma dıye yılları su gibi içtim
İnanmadım dönmeyeceğine
Hapsolmuş yalnızlığa zincirledım bedenimi
Anahtarı sendın
Sadece beklemek düştü payıma

Gelmediğin her gün
Saç tellerimi kopardım
Urgan ipiyle ördüm özlemini
Güneşin doğuşunu yorgunlukla karşıladı gözlerim
Soğuktan etkilenmedı bedenim
Ateşin aynıydı içimde
Giderken bakışınla körüklendi

Yangını seçtim ben
Belki görürsün diye
Umursamadı yüreğin
Suçlu değildin yinede
Kim bilir neler yaşamıştın
Hangi katillerin avcuna bırakmıştın kalbini
Silinen bir cam buğusu gibi silmeliydım izlerini

Bulmalıydım seni
Ne pahasına olursa olsun demir atmalıydım yalnızlığa
Gelen dalgalarla haber uçurmalıydım
Bekliyorum diye
Hani karanlıkta yakamoz ışıklarına taktığım dilek kutucuklarını biriktirmeliydim
Yüzüne okurum diye
Ben okudukça daha da pişmanlıkla sarılmalıydın sımsıkı
Bırakmama adına