Sadece
Söylenecek bir şey kalmadığında mı susar insan?
Yoksa konuşursa fırtınalar kopacağını bildiğinde mi?
Bazen susar insan…
Üzülmesin diye, o sevdiği gözlere susar…
“Yanmasın” dediği kalbe susar

Kaybettiği zamana değil,
Pişmanlıklarına susar…
Geçmişe değil, şimdiye değil,
Geleceğe susar…

Bir şey varsa yüreğinin yüreğinde,
Haksızlığa, kıskançlığa, öfkeye susar…
İçine kor düşürse de,
Yârin sözlerine susar…
Tek bir damla söz çıkmaz dilinden,
Çünkü kaybetme korkusuna susar…

Bazen susar insan,
Dünyayı kavuracak yangınlara bile…
Hasrete susar, özleme susar,
Yalanlara, riyaya susar…
Bile bile atılır ateşe,
Yârin yerine yanmaya susar…

Umutsuz dualara susar insan,
Kadere susar…
Aşka değil, vuslata değil,
Günaha susar…
Yanar içi, erir gıdım gıdım amma,
Ne derdine küfreder,
Ne de isyana ses eder…
İsyana bile susar…

Bazen insan huzura susar,
Nur’a susar…
Hem özler,
Anasından ayrı kalmış bir çocuk gibi…
Hem acıkır,
Yırtıcı, vahşi bir hayvan gibi…
Ama susar…
Gözyaşını bile içine atar.
Sadece susar insan.

Ama hiç kimseye susmaz,
Yâre sustuğu kadar…
Hiçbir şeye susamaz,
Yâre susadığı kadar…




Ve bazen.....
En derin çığlık bile,
Bir bakışta gizlenir...
Bir göz kırpışında boğulur bütün kelimeler...
Ve susar insan...

Çünkü bilir;
Konuşsa, paramparça olur kalbi...
Anlatsa, bir daha toplayamaz yüreğini...

O yüzden susar...
Sevmekten değil,
Gidememekten...
Unutamamaktan değil,
Unutturulamamaktan...

Ve belki de en çok;
Kendine bile diyemediği o “gitme”yi,
Yutkunarak yutan
O susturulmuş haline susar...

Son söz değil bu,
Son nefes gibi...
Çığlık değil bu,
Yangın gibi...

Bazen insan,
Sevdiğine bile veda edemez…
O yüzden değil midir zaten,
En çok sustuğuna en çok yandığı?..
Ve işte,
En çok bağırması gereken yerlerde
En derin sessizliğe gömülen yürekler var bu dünyada...
Çünkü bazen…
Kelimeler kifayetsizdir,
Ve susmak…
Bir vedanın en ağır,
Bir aşkın en yaralı hâlidir.

Susar insan...
Bir daha "sen" diyemeyeceğini bile bile,
Susar...
İçinde bin feryatla,
Bir tek ismi söyleyemeden…
Susar...

Ve o suskunluk var ya...
Ne şiire sığar,
Ne şarkıya...
Sadece bir bakışta
Alev alev yanar...
Ve sadece yârin anladığı bir dilde
Konuşmadan anlatır her şeyi…

İşte o yüzden...
Bazen insan
Susarak en çok şeyi söyler.