Bir ceylan derisine işlenmişti adın
Dağ gibiydim seni her andığımda
Zirvelere eş sevinçler verdin
Kara lekeleri kovdum seninle

Senin olmadığın her yerde
Yabancılık çekiyordum
Ellerime kaktüs dikenleri batmış gibi
Acıyordum
Acıyordun sen de
Gülümsüyordun belki de bu halime

Bak istiyor ama yazamıyorum
Kalemim tutuk
Zihnimi düşüncen sarıyor
Düşüyor
Düşüyorum
Dağların zirvelerini hayal ediyorum
Oysa yerlerde sürünüyorum
Hayaller ve hayatların bir tık ötesindeyim
Sevgi ve isyan dolu bir kabulleniş şiir
Ve ben
Teslim oluyorum

Adını okuyorum ceylan derisinde
Ok yemiş bir yürek saklı içinde
Eğilip bakıyorum
Bir ceylan yavrusu ürkekliğinde
Öylece kalıyorum
Adını saklıyorum yürek kalemde
Hep savaşmak zorunda kalmak
Dokunuyor rükularıma
Dokunuyorum sana

Duygularımı salıverdiğim bir engin coğrafya sanki adın
Hiç görmediğim okyanuslar gibisin
Korkularım bilmemin önüne geçiyor
Gözyaşlarım koşar adım gidiyor seni bulmak için
Yine de çöldeki bedevi gibiyim

Kendimi anlamlandırma çabamı okşuyor seccadem
Alnımı silip her gece
Uyumadan
Seni çiziyorum sabahlara
Sadece seni okusunlar istiyorum bakınca
Sadece sen olayım

Sorarlarsa da
Doğduğumda şehrimden bir yabancı geçti derim
O’nu arıyorum

ŞuLeCan

#ağyar