Eğer Kadın yorgun argın, oturmuş ise bir köşeye...
İşte o zaman, yılların verdiği yorgunluğu gelir aklına...
Hayatı boyunca, çektiği çileler ve acılar...
Ona, yılgınlık ve bitkınliķtan başka hiç birşey vermemiştir.
Biranda canına tak eder...
Her herşeyden vazgeçer..
Onca yıllar güvendiği...
Sonra, kendine kazık atan dost bildikleri o, kalleşler gelir aklına...
Hırslanır...
Öfkeyle deliye döner....
Tekrar onlara güvenmek mi diye bağırır?
Asla....
Deyip vaz geçer, her şeyden!

Artık...
Güzel olan tüm anılarını hatırlayıp güleceğim!
Her kötü olayları hatırladığında tekrar ağlamayacağım!
Yok!
Asla buna müsaade etmeyeceğim!
Moralimin bozulmasına izin vermeyeceğim
diye...
Ağlamaktan vazgeçer...
Her tebessüm edişinin ardından üzüntülü günleri aklına gelir.
Ve gülümsemekten vazgeçer!

Kadın bir kere vazgeçtimi...
Tam vazgeçer...
Hem de hiç düşünmeden!
Herşeyden vaz geçer...
Hayattanda...
Maldan da...
Candan da...
Sevgiliden de...
Hatta ve hatta
Canından kanından olan...
O, çok sevdiği... değer verdiği...
Onun için ölüm ettiği çocuğundan da...
Eğer güvenini sarsıp, boşa çıkarmışsan!
Onuhayal kırıklığına uğrayıp üzmüş isen!
Kalbini kırıp, tebessümmüne engel olmuşsan!
Hatırlayıp sormamışsan!
Alakayı kesip, ilgiyi eksik etmişsen!
Ondaki, sevgiyi ve değerini kaybetmişsin demektir!
O, mücadelesini, çabasını hiçe sayar...
Sende, bir yanlışlık, bir kalleşlik hissettirmişse, eğer...
Işte, o zaman...
Sabırda bir yere kadar deyip!
Sonun da her şeyden, bir çırpıda vazgeçer!
Sonra, ner yer, ne içer...
Hayatından da vaz geçer..
Çekip gider....
Dinçer DAYI