İnsan bir "merhaba" ile başlar mı şiire
Uzun ,hatta up uzun bir aradan sonra
Döker mi gözyaşlarını
Bilmem gönlümde kaç asır olmuş
Özledim belkide; evet özledim...
Kanayan yaralarımı sarardım ben,
Sadece kalemim vardı, tükenen, solup giden
Yazıp yazıp yakılan
Okurken anlaşılmayan kederli, ama bir okadar umutlu
Satırlara sığınan duygularım
Özledim hep derinine sakladığım, ruhum.
Şimdi, nasılda kaybolmuş gibiyim.
"Geldin mi?" demek istiyorum.
İçimde tekrar eden; "bilmiyorum".
Bilemiyorum...
Hissediyorum.
Duygularım kabarıyor, yankılanıyor ruhum.
Ah bu hislerin, duyguların, ruhun dili olsada
Şiirler koksa, gözyaşlar görülse,
Aynı ruhun teninde hissedilse herşey.
O zaman tüm duygular bu karmaşa içinde olmazdı
Kargaşalar sevgiyle yerini doldururdu
Ah keşke.
Öyle olsaydı zaten duygular olmazdı
Ah şu sözler yok mu?
Neyse, hoşgeldin yüreğime
Biricik masal dünyama, ruhuma
Tekrardan hoşgeldin.