Hayatımda bir yalnızlık çekmiyorum
Gözlerim bir başka bekliyor herşeyi
Hep uzaklara bakan bakışlarımı
Ardınca açamıyorum arkamdan
Sesli düşünüyorum ruhumun noktasında
Bir rüzgar savrulsa kanatlarım görünür
Görünmeyen şeyler ruhumda görmezden gelinir mi?
Doğru "acı bir gerçek" hayatımda
Herşey acı olmasada bilinendir acıtan
Durgun bir suyla yaşadıklarımdan yaşıyorum
Lakin ruhu derine çalan seslere dalıyor benliğim
Benliğimi ben çaldım, yinede ortaya çıkanda
Ne bir sukut, nede bir icma ile ortada
Bildiğini sanan boşa göründü
Bilinmeyenlerde yokuşa tüketti kendini
Olgunlaştı bu yürek
Ne görene lazım oldu,
Nede görmeyene bir mana.
Kendi içimdeyim,
Beni yüze çıkarmasın lakin,
Bana gerek bir tek ol diyen
Semalara daldıran
Bana "hiç", yokluk diyen.
Tek gerek,
Lazım gerekmez oysa bu bedendeki nefes, bütün herşey heves,
Bu bendeki nefes
Hep, heves
Hep heves...