Aşk kalınca senden bana,
Bana mânâ gerek mânâ.
Külden geri ne var cana?
Bana mânâ gerek mânâ.

Ne aynaya döner yüzüm,
Ne etrafı görür gözüm.
Nedir bu hâl, bilmez özüm...
Bana mânâ gerek mânâ.

Aşkın âşıkı âş eder,
Korku, heves erir; keder
İçinde senden bir kader...
Bana mânâ gerek mânâ.

Yazsam sana, biter kalem;
Sözün etsem, yiter kelâm.
Şükürle hamd, bilmez âlem...
Bana mânâ gerek mânâ.

Dünyalığa geçim gerek,
Toplumlara seçim gerek,
Gâlesize biçim gerek...
Bana mânâ gerek mânâ.

Nâçiz göğsümü yarsınlar,
Aşkınla yuyup sarsınlar,
Durup secdeye varsınlar...
Bana mânâ gerek mânâ.

Cennet diyen azalalı,
Dünya aşkı sezileli,
Kimi zalim kimi veli.
Bana mânâ gerek mânâ.

Aranan mânâ odur ki:
Bir olmak; denmesin iki.
Hem ahlâkî, hem hakîkî...
Bana mânâ gerek mânâ.

Mesut’tur adım hayatta,
Eş, dost, efrat hem evlâtta.
Yarın geçerken sıratta,
Bana mânâ gerek mânâ.

Mesut TÜTÜNCÜLER

TEŞEKKÜRLER:

Yanlışa olmazsan taraf
Hâkikatle yükselir raf
Sözler altın Gönül sarraf
Bana mânâ gerek mâna... / ŞİİRLERİN ŞAİRİ...

Şu dünyada kalmaz izim,
Hak nuruyla dolar gözüm,
Her nefeste bulur sözüm...
Bana mânâ gerek mânâ. / Müjgan AKYÜZ

Deseler ki sen olmuşsun
Hak aşkıyla solmuşsun
Yanıp bitip kül olmuşun
Bana mânâ gerek mânâ.../ PAŞAOĞLU