Gidişinin ardindan ne kadar zaman geçti,
Kaç mevsim değişti ?
sayamadım...

senden sonra benim 
bir baharım olmadı...

Hiç bir gün,
Güneş dünyama doğmadı.

Senden sonra,
hep bir yanım eksik uyandım.
Nefes alışlarım yarım kaldı...

Hüzün,
yüreğimin vazgeçilmez parçası.
Dokunsalar ağlayacak gibiyim.

Ne kadar güçlü görünmeye çalışsam da.
Senden sonra,
Ürkek bir serçenin kanatlarına takılıp kaldım.

Ben, hep iyi hatırlıyorum seni.
Ve Biliyorum,
SEN, hiçbir zaman bırakmadın beni,

Her an yanımdasın,
İzliyorsun uzaklardan.

Bazen hissediyorum
Saçlarımı okşuyor,
Gözyaşlarımı siliyorsun.

Belki de kızarak bana
Üzülme diyorsun ama,
Sensizliğin ağırlığını taşıyamamaktan
çok korkuyorum.

Bende biliyorum,
Beni böyle görmeye tahammül edemezsin.
Böyle kırılgan ve aciz.
Böyle yalnız ve kimsesiz.
Ama senden sonra,
Benim tutunacak dalım kalmadı.

Benim bütün ağlayışlarım,
Yalnızlıklarım
Kimsesizliğim,
Hüznüm ve acizliğim
Sensin...

ANNE,
Affet.
Bugünde seni çok özledim...