HİKAYE BU YA….

Dünyanın en köşegen tarafında
Kadın ve erkek savaşı çıkmış.
Riyakar saçlara
Bir cadı seslenmiş:

Sen bir köylü kadın olsan ,
Yine itibarın olur muydu?
Kısa ve şişman olsan ,
Yine hayranlıkla bakarlar mıydı sana ?
Hangi köpekler havlardı sana köşe başlarında
Fikrin olmasa idi .

Yüreğe ,”erkekçe “ demişler, mert olanına….
Kadın gibi ağlama diye
Küçümsemişler, kadın göz yaşını.

Ayşeleri hep bölüp ,bin bir kesirlere ayırmışlar.
Lüzumlu olanları, kendilerine paketlemişler.
Çarpıp toplamak için.

Ve.. yine kadın kendi körlüğünde
Satmış ruhunu boşluğa…
Özgürlüğünü ,
Yanlış sokakların mezelerinde aramış.
Domatesten daha arsız bir katliam yaşanmış
Çocukları önünde dövülen kadına.

Aptal olmaya ,bazen tamam demiş ,
Bazen akıllı olmaya , uğraşmış.
Yapay zeka üretimi seri tuşuna bağlanmış.
Kadın kendi asaletinden uzak gülümsemiş,
Dün ona havlayanlar
Bugün onun maskarası olmuşlar.

Hikaye bu ya ;
Cadı kazanları kurulmuş,
Şehvetler kaynatılmış,
Koca koca kepçelerle topluma sunulmuş.
Afiyet olsun diye
Ailelere dağıtılmış.
Gökten asla üç armut düşmemiş.
Kadın ve erkek özünden uzak
Daima birbirlerini aldatmış .
Ne aile kalmış, ne çocuk ,
Nede masallardaki mutluluk….
……….


Atike Rana
Ben ,genç maskesi altında,ihtiyar bir cadıyım… :)