Derin düşünmekle yüzü kararmış
Dürüst yaşamaktan suçluydu garip.
Gelen darbelerden özü sararmış
Hain zihniyetle maçlıydı garip.

Hasta böbreğinde oynamış taşı
Derdini sorunca aktı gözyaşı
Daha kırka bile varmamış yaşı
Çeyrek üstü bilmem kaçlıdır garip.

Zengin servet bulur masum ezerek
Devletten kaçırır evrak bozarak
Dürüstlük taslarlar cami gezerek
Tıraş parası yok saçlıydı garip.

İçkisi, kumarı, zevki yok ama
Utanmasa dona yapacak yama
Emeğini yiyen patrondan kama
Eşi, çocuğuyla açlıydı garip.

Düzene uymayan düzelir gider
Çocuk harçlık ister ezilir gider
Dostundan borç ister büzülür gider
Her teni bin ahlı içliydi garip.

Kimsenin bir işi düşmez olunca
Umut bağladığı bağlar solunca
Temmuz’da akciğer balgam dolunca
Köşede, bucakta uçluydu garip.

Hileyle çalmayı bilmemek suçu
Haram dolu mide ölmemek gücü
Dursunî’ye kalsa bulacak ucu
Sahadan atılmış taçlıydı garip.

Dursun Yeşil – 04.09.2008